امام گرامی، آرمان والای انصار را به آنان یادآوری می‌کند: «هدایت کامل همه‌ی امت» تا خداوند در نفس خود راضی شود...
اقتباس المشاركة :
نوشته اصلی توسط نورالایمان:
برادرانم! شما به این ایده و موضوع تنها به چشم یک حکمت نگاه کنید، یعنی مثل موضوع شعری که مدتی قبل گذاشته شد و همه در آن اظهار نظر کردند و ندیدم کسی به آن اعتراض کرده و بگوید باعث مشغول شدن از امر دعوت می‌شود.
از اداره پایگاه می‌خواهم این موضوع را حذف کند و اصرار دارم که حذف شود؛ چون من به این اظهارنظرها نیازی ندارم. از مدیریت خواهش می‌کنم درخواستم را عملی کنند و از همه عذرخواهی می‌کنم چون تصمیم گرفتم دیگر وارد پایگاه نشده و آن را برای شما وامی‌گذارم.
{وَمَا لَنَا أَلاَّ نَتَوَكَّلَ عَلَى الله وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَى مَا آذَيْتُمُونَا وَعَلَى الله فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ(۱۲)} سورة إبراهيم
—
انتهى الاقتباس
بسم الله الرحمن الرحيم، و صلوات و سلام بر حبیب قلب و نور چشمانم جدّم محمد رسول‌الله و خاندان مطهرش و تمام انصار خدا در هر زمان و مکان تا روز قیامت و اما بعد...
سلام خدا بر انصار پیشگام برگزیده عزیزم در «عصر گفتگو قبل از ظهور» و سلام خدا بر تو خواهر دینی‌ام «نور الایمان»! بارک الله به تو ای بنده خداوند! من میان تو و «الأوّاب» به حق حکم می‌کنم: همانا که حق با الاوّاب است ولی او برای نصیحت کردن، از حکمت و موعظه حسنه استفاده نکرد؛ بلکه حین نصیحت کردن، تندخویی کرد و همین باعث شد که تو آن را نپذیری. خداوند او و تو و امام مهدی و تمام انصار را همراه شما دو نفر، مورد مغفرت قرار دهد.
ای بنده خدا «نورالایمان»! چقدر این سخنت مرا غمگین کرد:
اقتباس المشاركة :
«از همه عذرخواهی می‌کنم چون تصمیم گرفتم دیگر وارد پایگاه نشده و آن را برای شما وامی‌گذارم.»
—
انتهى الاقتباس
امام مهدی در پاسخت می‌گوید: اگر رضوان خدا را عبادت می‌کنی، خداوند از این تصمیم تو راضی نیست؛ از خدا تقوا کن! آیا در این مورد افراط کرده و به خاطر عصبانی بودن از الاوّاب؛ اینجا را ترک می‌کنی؟ از خدا یاری می‌جویم... مگر الاوّاب چه کسی است؟ و امام مهدی چه کسی است؟ هر چقدر هم از دست یکی از بندگان خداوند عصبانی باشی، حق و اجازه نداری این پایگاه مبارک را ترک کنی؛ چون تو بندگان را عبادت نمی‌نمایی؛ بلکه رب المعبود و پروردگار را عبادت می‌کنی. ترک کردن این پایگاه، به معنای ترک کردن بیان حق قرآن عظیم است؛ بعد از اینجا، کجا می‌خواهی حق را پیدا کنی؟ هیهات، هیهات که بعد از حق، تنها گمراهی است...
ای «نورالایمان»! و ای انصار پیشگام برگزیده! مبادا، مبادا، مدرسه جهانی امام مهدی را به خاطر اختلاف داشتن با هم، ترک کنید. هرکس چنین کند و اصرار بر این امر داشته باشد، به عقب بازگشته و خسران زیادی می‌کند. آن‌گاه خداوند سینه‌اش را تنگ و فشرده می نماید و آرامش و سکینه از قلبش رفته و آسودگی و سرور از سینه‌اش می‌رود [و قادر به پذیرش حق نخواهد بود]. این امر [بیانات حق قرآن در این پایگاه] مربوط به بندگان نیست؛ بلکه خبری بسیار بزرگ و امری الهی است. پس از جاهلان مباش و به شما بشارت می‌دهم نصرت خدا نزدیک است و پیروزی آشکار به اذن خدا بر دروازه‌هاست؛ همانا که خداوند امر خود را کامل کرده و به انجام می‌رساند ولی اکثر مردم نمی‌دانند.
ای «نورالایمان»! موضوع این دعوت، امر و خبری بسیار بزرگ [نبأٌ عظيم] است. تو با بیعت کردن با خلیفه خدا، با خداوند و پروردگار عالیمان بیعت کرده‌ای و سزاوار تو نیست که با تصمیمات این چنینی، پایگاه حقّ را ترک کنی. ای «الاوّاب»! به درگاه پروردگارت توبه کن! با اینکه صد درصد حق باتوست، اما اشتباه تو در استفاده نکردن از حکمت در موعظه حسنه، حین نصیحت کردن خواهرت «نورالایمان» است؛ تا جایی که نزدیک بود او را نسبت به حق به فتنه بیندازی. «الاوّاب» تواب! حتی اگر حق با تو باشد، فرموده خداوند تعالی را به یاد داشته باش:
{فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللَّـهِ لِنتَ لَهُمْ ۖ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ} صدق الله العظيم [آل عمران:۱۵۹].
خداوند تو و «نورالایمان» و تمام انصار پیشگام برگزیده را ثابت‌قدم نگاه دارد و امام مهدی را نیز همراه شما بر سر «حقّ مبین» استوار گرداند.
عزیزان من در راه خدا، ای انصار پیشگام برگزیده! خود را مشغول تبلیغ بیانات و برحذر داشتن بشریت از عذاب خداوند و دعوت از آنها برای پیروی از ذکر [قرآن عظیم] نمایید. به آنان هشدار دهید که اگر به دعوت به حکمیت بر اساس کتاب خداوند قرآن عظیم پاسخ ندهند، گرفتار عذاب الهی خواهند شد. اگر نپذیرند که خداوند در موارد اختلافات، میانشان حکم کند؛ بشارت عذابی را به آنان بدهید که از هول و هراس آن، موها سپید شده و از ترس آن قلب‌ها به گلو می‌رسد. از خداوند واحد قهار بترسید و از کتاب خدا قرآن عظیم و سنت حق رسولش که برخلاف آیات محکم کتاب خدا نیستند؛ پیروی کنید؛ اگر به آن ایمان دارید.
ای جماعت مسلمین! پیش از آن که خداوند با عذابی از نزد خود، شما را نابود کند؛ تعدد مذهبی در دین خدا را رها کنید که من از جانب او آشکارا به شما هشدار می‌دهم و هشدار خداوند در آیات محکم کتابش را به یاد داشته باشید که می‌فرماید:
{وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ۚ وَأُولَـٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿١٠٥﴾} صدق الله العظيم [آل عمران]
ای گرامی‌ترین آفریدگان خداوند، ای بندگان نعیم اعظم! آرمانی که به خاطر آن زندگی می‌کنید را به یاد آورید که همان تحقق رضوان خدا در نفسش است و این هدفی بسیار سخت و دشوار است! چون تنها هدایت یک نفر نیست، بلکه هدایت شدن تمام امت است تا خداوند در نفسش راضی گردد؛ چرا که خداوند از شکرگزار بودن بندگان راضی می‌شود و کفر را برای آنان نمی‌پسندد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّـهَ غَنِيٌّ عَنكُمْ ۖ وَلَا يَرْضَىٰ لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ ۖ وَإِن تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ} صدق الله العظيم [الزمر:۷].
و ما قومی هستیم که محبوب خداوندیم و محبّ او و در نزد خداوند الرحمن عهد بسته‌ایم که تا او راضی نشده باشد؛ راضی نشویم. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَـٰنِ وَفْدًا ﴿٨٥﴾ وَنَسُوقُ الْمُجْرِمِينَ إِلَىٰ جَهَنَّمَ وِرْدًا ﴿٨٦﴾ لَّا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَـٰنِ عَهْدًا ﴿٨٧﴾} صدق الله العظيم [مريم].
چون ما رضوان الهی را هدف و آرمان نهایی خود می‌دانیم نه وسیله‌ای برای اینکه ما را به بهشت بفرستد و برای همین می‌بینید قسم می‌خورند که تا حبیب قلبشان، پروردگار الرحمن راضی نشود؛ راضی نخواهند شد و این دقیقاً همان عهدی است که نزد پروردگارشان دارند و چقدر اخلاص آنان در عبودیت پروردگارشان، خالصانه است و خداوند آنها را برای همین آفریده است و لذا به ایشان اجازه می‌دهد با او سخن بگویند، نه برای شفاعت کردن؛ بلکه برای تحقق شفاعت در نفس خدا و رحمت خدا در نفسش بر بندگان؛ در برابر عذابش شفاعت می‌کند. خداوند می‌داند در نفس ما چه می‌گذرد و همانا که خداوند نسبت به بندگان خبیر و بصیر است. به خداوندی که خدایی جز او نیست، آنها به خداوند بزرگ قسم خورده‌اند؛ تا پروردگارشان در نفسش راضی نباشد؛ راضی نشوند و این عهد در نزد خداوند بسیار والاست و خداوند این قسم را عملی می‌کند تا با تحقق آرمانشان، آنها را راضی کند، و برای همین نیز آنان را آفریده است چون رضوان الهی را آرمان نهایی خود می‌دانند نه وسیله.
به خدا قسم، تمام کسانی که در حقیقت نعیم اعظم تدبر و آن را درک کرده باشند، از پیروی از امام مهدی ناصر محمد یمانی دست برنمی‌دارند. اینان قدر و شأن خداوند را آن‌گونه که شایسته اوست، شناخته‌اند. والله تا پروردگارشان راضی نشود؛ به تمام ملکوت او راضی نمی‌شوند و چقدر در نزد خدا عظیم القدر هستند و در روزی که مردم در پیشگاه پروردگار عالمیان قرار می‌گیرند، انبیا و شهدا به آنان غبطه می‌خورند؛ ولی اکثر مردم نمی‌دانند.
اما کسانی که حقیقت نعیم اعظم را درک نکرده باشند، با کوچک‌ترین و ناچیزترین دلیل، به راحتی آن را فروخته و فرو می‌گذارند. برای مثال اگر خداوند، با عدم تسلیم کردن رهبری از سوی علی عبدالله صالح به امام مهدی، آنان را امتحان کند؛ می‌بینید که به گذشته باز می‌گردند و نسبت به نعیم اعظم و تمام بیانات حقّ قرآن کافر شده و ناصر محمد یمانی را ترک کرده و از یاری به او برای محقق شدن هدف این دعوت مبارک، دست برمی‌دارند؛ مگر علی عبدالله صالح کیست و ملکش چه ارزشی دارد؟ با اینکه گمان نمی‌کنم چنین چیزی رخ دهد، ولی اگر چنین شود [و او حکومت را تسلیم نکند] ما این امر را حجت بین خود و مردم عالم قرار نداده‌ایم. با اینکه من به رؤیای پروردگارم یقین دارم، ولی احکام شرعی در دین خدا بر اساس رویا بنا نمی‌شوند، مگر اینکه در عالم واقعیات تصدیق گردد که اگر نشود، تنها در حد رؤیایی باقی می‌ماند که تأویل آن در حیطه دانش الهی و نزد خداست. اما تا جایی که من می‌دانم، شایسته نیست که علی عبدالله صالح، قبل از تسلیم رهبری به امام مهدی ناصر محمد یمانی؛ از قدرت کنار رود و انگار که من این واقعه را نزدیک می‌بینم. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِيبٍ ﴿٥٤﴾} صدق الله العظيم [سبأ].
سلامٌ على المرسَلين، والحمد للهِ ربِّ العالمين ..
أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني
امام گرامی، آرمان والای انصار را به آنان یادآوری می‌کند: «هدایت کامل همه‌ی امت» تا خداوند در نفس خود راضی شود...
